Kazimierz III Wielki

Kazimierz Wielki - król Polski

Informacje o królu Kazimierzu Wielkimi

Portret Kazimierza Wielkiego (Marcello Bacciarelli) Ka­zi­mierz III Wiel­ki (1310-1370), król Pol­ski od 1333 ro­ku, syn Wła­dy­sła­wa Ło­kiet­ka i Ja­dwi­gi Bo­le­sła­wów­ny, ostat­ni z dy­na­stii Pia­stów. Po śmier­ci oj­ca ko­ro­no­wał się na kró­la, ubie­ga­jąc zgła­sza­ją­ce­go pre­ten­sje do tro­nu pol­skie­go Ja­na Luk­sem­bur­skie­go. Dą­żąc do utrzy­ma­nia jed­no­ści i ca­ło­ści pań­stwa, za­gro­żo­ne­go naj­moc­niej ze stro­ny Czech i Krzy­ża­ków, za­warł so­jusz z kró­lem wę­gier­skim Ka­ro­lem Ro­ber­tem. W 1335 ro­ku uda­ło mu się uzy­skać od cze­skie­go kró­la Ja­na Luk­sem­bur­skie­go zrze­cze­nie się pre­ten­sji do pol­skie­go tro­nu. Osta­tecz­nie w 1348 ro­ku w Na­my­sło­wie za­warł po­kój z Cze­cha­mi na za­sa­dzie sta­tus quo nie zrze­ka­jąc się praw do Ślą­ska. Na mo­cy po­ko­ju ka­li­skie­go z 1343 ro­ku odzy­skał za­ję­te przez Krzy­ża­ków Ku­ja­wy i zie­mię do­brzyń­ską, w za­mian zrze­ka­jąc się praw do Po­mo­rza Gdań­skie­go. Ka­zi­mierz zrzekł się praw do ca­łe­go Ślą­ska pod­czas ukła­du w Pra­dze w 1356 ro­ku. Z po­mo­cą Wę­gier w la­tach 1340–1349 przy­łą­czył do Pol­ski więk­szą część Ru­si Ha­lic­ko-Wło­dzi­mier­skiej. W po­li­ty­ce we­wnętrz­nej do­pro­wa­dził do ko­dy­fi­ka­cji pra­wa (sta­tu­ty wi­ślic­ko-piotr­kow­skie), roz­bu­do­wy sys­te­mu obro­ny pań­stwa oraz roz­wo­ju miast. W 1364 ufun­do­wał Aka­de­mię Kra­kow­ską.

Fragment mapy z XIV wieku

Fragment mapy Królestwa Polskiego z XIV wieku
Wersja komputerowa Będzin do XIV wieku Powrót

STRONA GŁÓWNA